“Manhattan” is net als het vorige boek een historische roman en omdat ik gek ben op geschiedenis besloot ik deze te lezen. Wat ik in de eerste plaats leuk vond was dat het boek gaat over het verleden, het verhaal speelt in 1642, van de Nederlanders in wat nu New York is. Vorig jaar was het precies vierhonderd jaar geleden dat de Nederlanders hun kolonie op Manhattan stichtten en zo New York deden ontstaan, en hoewel deze geschiedenis interessant is weten veel mensen er erg weinig van. Het is leuk dat dit boek hierin verandering kan brengen, historisch klopt het in ieder geval goed.
Peye laat zijn moeder in Amsterdam achter om zijn vader, de baas van de Nederlandse kolonie op Manhattan, met zijn eigen bestaan te confronteren. Eenmaal daar raakt Peye meteen in moeilijkheden en daarin maakt hij vrienden met een zwarte jongen, een ontsnapte slaaf, en een meisje dat bij een indianenstam hoort. Niet de gemakkelijkste situatie, want in Manhattan leven Nederlanders, zwarte slaven en Indianen samen en dat dreigt op een gegeven moment helemaal mis te gaan. Peye moet dan ook, om op zijn beurt zijn vrienden te kunnen helpen, heel creatief zijn en het is deze vindingrijkheid die hem en zijn vrienden uiteindelijke redt, maar dat gaat bepaald niet zonder slag of stoot en Peye moet, net als personages uit de eerdere boeken, kiezen wat goed is en wat fout en het is dit proces dat in dit boek goed en op een heel spannende manier beschreven wordt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten