Katarina is vijftien en woont met haar broertje en vader en zijn vriendin Maria. Haar moeder is weggegaan toen ze nog heel klein was. Katarina is onafscheidelijk van haar beste vriendin Frida, het populairste meisje van de school, en Katarina bewondert Frida erg. Het is het begin van het schooljaar, Katarina gaat naar de derde, en opeens verandert alles om haar heen.
Haar vader en Maria gaan uit elkaar en dat maakt dat Katarina steeds meer gaat nadenken over haar relatie met Maria, die toch acht jaar bij hun gewoond heeft, en over de relatie met haar eigen moeder.
Haar broertje wordt ondertussen steeds stiller en lijkt iets te verbergen.
Daarbij komt nog dat er een nieuwe jongen in Katarina's klas komt, Adam. Frida besluit achter hem aan te gaan, maar het wordt Katarina steeds duidelijker dat Adam haar eigenlijk leuk vindt en dat is wederzijds.....Maar dat kan Katarina natuurlijk niet maken tegenover Frida. Hoe loopt dit alles af?
Wat zo mooi aan dit verhaal is, is in de eerste plaats dat heel goed beschreven wordt hoe wij als mensen allemaal met elkaar in verband staan. Zo is Katarina nauw verbonden met haar vader, moeder, Frida, haar broertje en Adam. Het bestaan van al die verschillende lijnen maakt dat keuzes weleens heel moeilijk zijn. Want je kunt het duidelijk niet iedereen en jezelf tegelijk naar de zin maken. Je ziet dat Katarina het hiermee heel moeilijk heeft, maar wat haar erg sympathiek maakt, is dat Katarina wel heel erg haar best doet en weet hoe belangrijk het is om eerlijk te zijn, naar anderen en naar jezelf. En dat is wat Katarina dan ook steeds probeert en wat haar uiteindelijk lukt. Daarbij blijft ze wel rekening houden met de gevoelens van anderen en dat maakt haar een bewonderenswaardige hoofdpersoon met wie je graag meeleeft!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten